پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
بیست و پنجمین شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات- خرداد 91- به صاحب امتیازی و مدیرمسؤولی امیر عباس تقی‌پور و سردبیری امیر لعلی منتشر و از چهارم خرداد قابل تهیه است.
در این شماره دو پرونده مفصل و مهم با عناوین « شورایعالی فضای مجازی؛کارکردها و انتظارات » و «یک بام و دوهوای رسانه‌ای افشای اطلاعات بانکی» منتشر شده است.
در بیست و پنجمین شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات پرونده دیگری با عنوان «یک بام و دوهوای رسانه‌ای افشای اطلاعات بانکی» با مدیریت رضا قربانی منتشر شده است.
خوب، بد، زشت! عنوان تحلیل فاطمه عسگری آزاد از عملکرد 12 روزنامه صبح ایران پس از افشای اطلاعات بانکی است. وی با بررسی صفحه اول 12 روزنامه طی سه روز، نحوه بازتاب خبری رویداد افشای اطلاعات بانکی را در روزنامه‌ها بررسی کرده است. برای این منظور روزنامههای همشهری، کیهان، اطلاعات، شرق، ایران، تهران امروز، آرمان، هفت صبح و جام‌جم در دسته روزنامههای عمومی و روزنامههای دنیای اقتصاد و عصر اقتصاد در دسته روزنامههای اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. محمد جواد هنرمند ساری نیز در مطلب خود با عنوان خبرگزاری‌ها چه نقشی در تشدید یا حل بحران دارند؟ به تحلیل اخبار مهر و فارس در مقابل ایرنا و ایسنا پرداخته است. همچنین قاسم سرافرازی بررسی عملکرد تلویزیون در ماجرای افشای اطلاعات بانکی را با عنوان هنر پراندن فرصت‌ها بر عهده داشته و برای این منظور بخش‌های خبری ساعت 14 و 21 شبکه یک، 20:30 شبکه دو و 22 شبکه سه از تاریخ 26 تا 31 فروردین را مورد بررسی قرار داده است. گفت‌وگوی ویژه خبری ساعت 22:30 روز یکشنبه 27 فروردین (به دلیل دعوت از یکی از مدیران بانک مرکزی) نیز در این بررسی لحاظ شده است. مینا والی نیز به بررسی عملکرد سایت خبری و شبکه تلویزیونی بی‌بی‌سی فارسی در ماجرای افشای اطلاعات بانکی پرداخته است. او در تحلیل خود با عنوان «گفتا که شب روست او، از راه دیگر آید» آورده: شبکه فارسی بی‌بی‌سی کار متفاوتی انجام داد و به عنوان اولین رسانه با افشاکننده اطلاعات مصاحبه کرد. عکس‌العملی که این شبکه و سایت آن در برابر خبر نشان دادند از جهاتی قابل بررسی است: اولاً بزرگ‌نمایی چنین خبری از بین همه خبرهای مهم آن روزها و ثانیاً چگونگی روایت خبر و تأثیر آن بر مخاطب.
از مخاطره تا بحران؛ بررسی نظری بحران و مفاهیم نزدیک به آن، نوشته مریم محبی که در آن تلاش کرده به این پرسش پاسخ دهد که آیا ماجرای افشای اطلاعات بانکی مخاطره بود یا بحران؟ یکی دیگر از مطالب این پرونده است.
در گفت‌وگوی فاطمه پورمعصوم با دکتر فریدون وردی‌نژاد نیز ابعاد مدیریت بحران ماجرای افشای اطلاعات بانکی به بحث و بررسی گذاشته شده است. دکتر وردی نژاد در بخشی از اظهار نظر خود تأکید کرده است: نمی‌شود این شرایط را بحرانی تلقی کرد و آن را می‌توان در حد یک تنش نامید و در نهایت در توصیف شرایط امروز می‌توان گفت که شرایط فوق‌العاده ایجاد شده است.
اما یادداشت رضا قربانی با عنوان از «کارگران یقه آبی» تا به اصطلاح «هکرهای کلاه سفید» چه چیزی مشترک است؟ نیز خواندنی است. او نوشته است: این ماجرا باعث شد به یک باره بسیاری از روزنامه‌نگاران و خبرنگاران به کار‌شناسان و متخصصان امنیت -آن هم در زمینه پرداخت الکترونیک- تبدیل شوند و حتی به این باور برسند که می‌توانند مدیران بانک مرکزی و شرکت‌های فعال را نصیحت کنند و بگویند «شرکت‌ها و بانک‌های محترم! امنیت را جدی بگیرید و با پول و سرمایه مردم این‌گونه بازی نکنید». آن هم در حالی که کسی نمی‌دانست منظور از امنیت چیست! در این پرونده به نحوه پردازش بحران‌های داخلی در شبکه‌های ماهواره‌ای و مشخصاً رفتار شبکه «من و تو» نیز پرداخته شده است.
تأملی پیرامون لنگر فکری روزنامه‌نگار در گزارشگری رویدادهای پیچیده نوشته محمد معماریان نیز از دیگر مطالب این پرونده است.