سیملس امسال کمتر از حد انتظار بود اما هنوز با فاصله بهترین است

۱. امسال به دلیل یک اشتباه برنامه‌ریزی، نتوانستم از روز اول در رویداد سیملس حضور داشته باشم. سیملس همان کارت و پرداخت است که شرکت تراپین در ۱۷ سال گذشته در دبی و چند شهر دیگر جهان برگزار کرده است. آنها می‌خواستند سال پیش در ایران هم مشابه چنین رویدادی را با حضور شرکت‌های مطرح جهانی و ایرانی برگزار کنند که متاسفانه به دلایلی که کا اصلا نمی‌دانیم توسط افرادی که ما اصلا نمی‌شناسیم چوب لای چرخ برگزاری این رویداد گذاشته شد و آن رویداد برگزار نشد. تقریبا اولین سوالی که دیگران در این رویداد از ایرانی‌ها می‌پرسیدند این بود که در ایران چه خبر است؟ آن رویداد چرا لغو شد؟ چقدر ناراحت کننده است که اولین موضوعی که دیگران وقتی ما را می‌بینند به ذهن‌شان می‌رسد لغو شدن یک رویداد تخصصی باشد. بگذریم از این‌ها.

۲. امسال رویداد کارت و پرداخت بعد از این که ۱۷ سال با نام‌های دیگر و فرم‌های مختلف برگزار شده بود نامش شد سیملس و تغییراتی در محتوا ایجاد کرد و همین‌طور محل برگزاری. رویداد در چند سال گذشته در همان جایی برگزار می‌شود که جیتکس برگزار می‌شود. منتها محلی که تراپین انتخاب کرده بود محل نامناسبی بود. نسبتا دور بود و برای رسیدن به آن باید تقریبا کل فضای نمایشگاه را دور می‌زدید. آنها شرکت‌ها را هم در سه بخش تقسیم کرده بودند: پرداختی‌ها، خرده‌فروشی‌ و تجارت الکترونیکی. همین قرار گرفته غرفه‌ها در بخش‌های مختلف و جدا از هم اندکی تاثیر گذاشته بود بر نمایشگاه. با مدیران تراپین که صحبت کردم گفتند سال بعد این کار را نمی‌کنند و همه را در یک سالن بزرگ زیر یک سقف جمع می‌کنند. البته زمان برگزاری نمایشگاه هم‌زمان شده بود با روز کارگر و برخی می‌گفتند که برنامه‌هایی که به مناسبت روز کارگر در سراسر جهان برگزار می‌شود علت عدم حضور برخی است. بگذریم از این هم.

۳. مهم‌ترین ضعف سیملس این بود که تقریبا همه ابزار و محصول ارائه کرده بودند. در رویدادهایی مثل جیتکس، سبیت و موبایل بارسلون شاهد ارائه فناوری هستیم. تقریبا خالص هر چیزی در این رویدادها ارائه می‌شود. به نظر می‌رسد حجم دیوانه‌بازی اینجا کم‌تر است و همه سعی کردند محصولات آماده ارائه به بازارشان را معرفی کنند. این باعث می‌‌شود کمی از جذابیت‌های  نمایشگاه کم شود. رویدادهای جانبی هم جوری نبود که یک نفر دیوانه‌وار بگوید فلان رویداد را نباید از دست داد. نکته مهم امسال البته حضور ایرانی‌ها در بخش‌های تولید محتوا بود. نمی‌شود از سخنرانی فرشاد نوشادی یاد نکرد که چقدر هیجان‌زده صحبت می‌کرد. یا نمی‌شود از حضور کیوان ارج از شرکت جی‌اس‌اس و محمد مظاهری از شرکت توسن تکنو در بخش‌های محتوایی یاد نکرد. با یکی از سخنران‌های هندی رویداد یعنی خانم شارمین اواک که صحبت می‌کردم برایش هیجان‌انگیز بود که ما در ایران چه دستاوردهای زیادی در زمینه‌های مختلف فناوری داشته‌ایم. کمتر کسی درباره استارت‌آپ‌های ایرانی شنیده است. به نظر می‌رسد تولید محتوای ما برای مخاطب غیرایرانی به شدت ضعیف است. طبیعی است که صرف انتشار مطلب به زبان انگلیسی نمی‌شود تولید محتوا برای مخاطب غیر ایرانی. بیشتر این جاهایی هم که الان تولید محتوای انگلیسی انجام می‌دهند متاسفانه چشمشان به داخل است!

۴. مهم‌ترین نقطه قوت سیملس فراهم شدن فضای دید و بازدیدها بود. به نظرم یکی از مهم‌ترین کارکردهای هر نمایشگاهی این است که با فراهم کردن زمینه‌های مختلف کاری کند که افراد مختلف به صورت تصادفی با یکدیگر شبکه‌سازی کنند. این رویداد تقریبا مثل سال‌های گذشته فضای مناسبی بود که با افراد مختلف از سرتاسر جهان دیدار کنید. البته بماند که دیدن ایرانی‌ها در چنین رویدادهایی هم ساده‌تر از دیدن آنها در خود ایران است.