پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
نوشته‌ای که می‌خوانید بیشتر یک گلایه است تا یادداشت. گلایه از کسانی که به سبب فعالیت‌های انتقادی رسانه‌های راهکار دست به حذف این رسانه‌ها از یکی از رویداد‌های اکوسیستم اقتصاد دیجیتال کشور زده‌اند؛ شاید خالص‌سازی باعث شود اشکالات موجود حل شود. بیش از همه از این نگرانم که این روحیه عدم تحمل منتقدین، به صنفی که قرار است پیشرو باشد آسیب برساند. نگرانم این نوع نگاه و عملکرد نسبت به منتقدین صنف را به سمتی بکشاند که تنها کسانی که پیرو طرز فکری خاص هستند دور هم برای صنف تصمیم بگیرند و خشنود از عملکرد خود، تنها به کسانی اجازه همکاری دهند که جرئت انتقاد ندارند.
داستان ازاین‌قرار است که در صفی از لوگوهای رسانه‌ها (یا شبه رسانه‌ها) در بیلبورد شهری امسال الکامپ هیچ اثری از رسانه‌های راهکار نیست. این تصمیم به‌هیچ‌وجه از سمت ما در راهکار نبوده؛ بلکه تصمیمی بوده که در تیم برگزاری الکامپ گرفته شده است. ما امسال تصمیم داشتیم به همراه رسانه‌های راهکار شامل پایگاه خبری راه پرداخت، هفته‌نامه کارنگ (و ضمیمه رمزارز) و ماهنامه عصر تراکنش در نمایشگاه الکامپ غرفه‌ای بزرگ داشته باشیم و با پرداخت هزینه در این نمایشگاه حضور داشته باشیم. بعد از حادثه ناگوار برای رئیس‌جمهور و هم‌زمانی الکامپ با برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری، شاهد بی‌نظمی‌های جدی در روند برگزاری الکامپ بودیم. علی‌رغم تماس‌هایی که گرفته شد به دلیل زمان نامناسب نمایشگاه، ترجیح دادیم برای حضور در این رویداد هزینه نکنیم.
در تمام این مدت نیز شاهد سردرگمی و بلاتکلیفی کسب‌وکارها درباره حضور در الکامپ با شرایط جدید بودیم. ما معتقدیم در زمانی که مهم‌ترین موضوع کشور انتخابات ریاست‌جمهوری است، عدم توجه به خواست صنف برای تغییر زمان برگزاری الکامپ ظلم در حق کسب‌وکارهای بخش خصوصی است که به دلیل سیاست‌های اشتباه هر روز نحیف‌تر و ضعیف‌تر می‌شوند؛ کسب‌وکارهایی که سهمی از بیت‌المال ندارند و برای ریال به ریال هزینه‌های خود حساب و کتاب می‌کنند. ما در راهکار معتقد بودیم و هستیم که این وظیفه سازمان نظام صنفی است که بهترین زمان را برای برگزاری الکامپ فراهم کند. این دلیل که مجری الکامپ نمی‌تواند یا نمی‌خواهد زمان را تغییر دهد به‌هیچ‌وجه پذیرفتنی نیست. باتوجه‌به هزینه‌های نسبتاً بالای الکامپ نسبت به دیگر نمایشگاه‌ها، طبیعی است که انتظار حداقلی شرکت‌کننده‌ها این باشد که زمان مناسبی برای نمایشگاه اختصاص پیدا کند.
کسب‌وکارهای متعدی موضوع زمان را به ما منتقل کردند و ما نیز همین موضوع را از طریق رسانه‌هایمان پیگیری کردیم؛ به طور خاص هم این موضوع در هفته‌نامه کارنگ پیگیری شد. فقط چند روز مانده به برگزاری رویداد اینوتکس صاحبان الکامپ ناگهان تصمیم گرفتند به‌صورت فشرده و دقیقاً در روزهای برگزاری اینوتکس، برنامه‌های متفاوتی برای الکامپ برگزار کنند؛ روز اول هم‌فکری با رسانه‌ها بود که به نمایندگی از مجموعه ما میثم سلیمانی حاضر شد و همان جا هم مراتب اعتراض خود را اعلام کردیم. در فردای آن روز «نشست تبادل نظر و هم‌فکری الکام‌استارز ۱۴۰۳» با اعضای اکوسیستم نوآوری و کارآفرینی برگزار شد که بنده از طرف مجموعه راهکار دعوت شدم. متأسفانه دقیقاً در همان زمان برگزاری جلسه و در رویداد اینونایت در پارک فناوری پردیس سخنرانی درباره مصائب رسانه‌داری در ایران داشتم که قاعدتاً امکان حضور برای من وجود نداشت. اگر این هم‌زمانی نبود قطعاً در این جلسه شرکت می‌کردم و باز مراتب اعتراض خود را نسبت به بی‌نظمی‌های موجود اعلام می‌کردم.
در روز سه‌شنبه هجدهم اردیبهشت‌ماه یعنی تنها یک روز قبل، اعلام شد که کنفرانس خبری سازمان نصر روز نوزدهم اردیبهشت‌ماه برگزاری می‌شود. باتوجه‌به حجم گسترده فعالیت‌هایی که در نمایشگاه اینوتکس و در شهر پردیس و با برنامه‌ریزی قبلی در حال انجام آن بودیم و باتوجه‌به اینکه پیش از آن هم نسبت به زمان نامناسب اعتراض کرده بودیم ترجیح دادیم بیش از این همکاران خود را آزار ندهیم.
امیدوار بودیم روند تصمیمات عجیب در برگزاری الکامپ امسال تنها به این بی‌نظمی‌های زمانی محدود شود؛ اما متأسفانه شاهد این هستیم که الکامپ، رویدادی که ادعای تعلق به بخش خصوصی را دارد در روندی عجیب‌وغریب به‌سوی دولتی شدن رفته و بیش از این که نمایشگاهی برای کسب‌وکارهای بخش خصوصی باشد به جایی تبدیل شده برای شوآف دولتی‌ها؛ آن هم دولتی که تا دو ماه دیگر می‌رود! امسال خبری از بسیاری از کسب‌وکارهای بزرگ اقتصاد دیجیتال نیست و به‌جای نام‌های شناخته شده، برخی کسب‌وکارهای خصولتی هستند که تمام‌قد حاضر شده‌اند که عرصه را بر اندک کسب‌وکارهای خصوصی حاضر در رویداد هم تنگ خواهند کرد.
ما در رسانه‌های راهکار از سیزده سال پیش صدای کسب‌وکارها بودیم و در این یکی دو ماه اخیر نیز تلاش کردیم اعتراض صنف نسبت به روندهایی که شرکت مجری الکامپ با حمایت برخی از اعضای سازمان نصر در پیش گرفته را بیان کنیم. متأسفانه سازمان مجری الکامپ و برخی حامیان آن در هیئت‌مدیره نصر تلاش کرده‌اند نشنوند؛ آنها که باید پاسخ دهند همه این اعتراضات به روند برگزاری الکامپ را با پنهان‌شدن پشت درهای بسته و سکوتی کش‌دار پاسخ داده‌اند. الکامپ که اعتبارش را از حمایت‌های سازمان نصر به دست آورده و قاعدتاً رویدادی برای صنف است حالا به‌جای پاسخگویی دست به حذف منتقدین خود زده است. در بیلبوردی که الکامپ در سطح شهر منتشر کرده رسانه‌های مرتبط و غیرمرتبط به الکامپ و نظام صنفی ردیف شده‌اند؛ ولی چهار رسانه راهکار تحریم و حذف شده‌اند. به نظر می‌رسد صاحبان الکامپ پروژه خالص‌سازی را شروع کرده‌اند و هر کسی که حرف صنف را بزند و نسبت به روند اجرایی امور الکامپ نقدی داشته باشد را حذف می‌کنند.
این در حالی است که ما شاهد بودیم که در دوره پیش الکامپ و الکام‌استارز، به منتقدین نظام صنفی هم تریبون داده شد. هیچ رسانه‌ای حذف نشد و تمام رسانه‌های مرتبط حضور پررنگی در پنل‌های الکام‌استارز داشتند. اگر بخواهم به نمونه‌ای از مشارکت منتقدین اشاره کنم، باید یادی کنم از آرش برهمند، خبرنگار ماهنامه پیوست که در اسفند ۱۴۰۰ گزارشی علیه هیئت‌مدیره سازمان نصر نوشت با عنوان «سازمان نظام صنفی رایانه‌ای در آستانه فروپاشی». علی‌رغم کنفرانس‌های خبری و حضور پررنگ رسانه‌ای اعضای هیئت‌مدیره او نوشت: «سازمان نظام صنفی تاکنون همه این اعتراضات به حاکمیت خود را با پنهان‌شدن پشت درهای بسته و سکوتی کش‌دار پاسخ داده است. دو هفته پیش همین بنیان‌گذاران سازمان، آزاده داننده را که تنها رئیسی بود که صادقانه اعلام کرد به نفع کیان سازمان و بقای آن از بازی قدرت کنار می‌رود به خاک سپردند. شمایل محبوبی که نماینده شفافیت، صداقت و شفقت سازمانی بود که زمانی محبوبیت بالایی در این بازار داشت. مشابه چنین گذشتی در فضای صنفی و مدیریتی امروز سازمان کم‌پیداست و از مبارزه‌طلبی هم خبری نیست. شاید ۱۴۰۱ همان‌طور که از سال‌ها قبل پیش‌بینی می‌شد، سال تعیین سرنوشت بزرگ‌ترین تشکل فناوری اطلاعات ایران باشد.»
او که بارها مانند اسفند سال ۱۴۰۰ این چنین به اعضای هیئت مدیره نصر تاخته بود، در الکامپ ۲۶ دعوت شد که پنل هوش مصنوعی را مدیریت کند. همچنین فعالان رسانه‌ای مانند مهرک محمودی، بابک نقاش، احسان رحیم‌زاده، احمد واحدی، میثم سلیمانی و خیلی‌های دیگر بدون گرفتن هیچ هزینه‌ای به الکام‌استارز و الکامپ آمدند و کمک کردند؛ در الکامپ ۲۶ همه رسانه‌های تخصصی حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات دعوت شدند؛ این بار ولی ورزش ۳ و روبیکا قرار است مطالبات صنف مظلوم فناوری اطلاعات را پیگیری کنند؛ ولی رسانه‌های ریشه‌دار و قدیمی مشمول خالص‌سازی شدند!
ما در رسانه‌های راهکار داوطلبانه بخشی از ظرفیت‌هایمان را به فعالان و چهره‌های سازمان نظام صنفی رایانه‌ای اختصاص دادیم تا با بیان دیدگاه‌های خود تعامل مناسبی میان صنف و سازمان نصر شکل بگیرد. تا امروز تصویر برخی از این چهره‌ها روی جلد هفته‌نامه کارنگ همراه با گفت‌وگوهای مفصل منتشر شده است و در میان مطالب رسانه‌های راهکار بارها و بارها به این فعالان فضا اختصاص داده شده است، بنابراین بی‌انصافی است که در رویدادی منتسب به سازمان نصر رسانه‌های راهکار حذف شوند.
متأسفانه تصمیم‌گیران فعلی الکامپ تحمل شنیدن نقدهای کسب‌وکارها و صنف را ندارند؛ به همین دلیل رسانه‌های معتبر، پرمخاطب و باکیفیت (از منظر رگولاتور رسانه) حذف شده‌اند. ما به رسانه‌هایی که الکامپ آنها را فهرست کرده است اعتراضی نداریم؛ حتی به رسانه ICTpress با ضریب کیفی صفر، که متعلق به مدیر روابط‌عمومی فعلی سازمان نصر تهران است یا حتی دیگر رسانه‌هایی که از منظر رگولاتور رسانه کشور نمره صفر مطلق گرفته‌اند؛ یا وب‌سایت‌هایی که هیچ ارتباطی به فناوری اطلاعات و ارتباطات ندارند مانند ورزش ۳. حق هر کسی است که در رویدادی که متعلق به صنف فناوری است حاضر باشد؛ ما هم حاضر خواهیم بود و علی‌رغم همه کارشکنی‌ها و برخوردهای غیرحرفه‌ای صاحبان الکامپ، هم از منافع صنف دفاع می‌کنیم و هم رسانه کسب‌وکارهای ایران خواهیم بود؛ ما تغییری در مسیرمان نداده‌ایم؛ همان کاری را می‌کنیم که سال‌های قبل علی‌رغم همه کارشکنی‌ها انجام دادیم و دم بر نیاوردیم. واقعیت این است که بنا داشتیم در این الکامپ هم دم بر نیاوریم؛ ولی برخی رفتارهای تمامیت‌خواهانه عده‌ای ما را به این نتیجه رساند که این درد را فریاد بزنیم.
ما از این حذف‌شدن گله‌ای نداریم که تا بوده همین بوده و در سال‌های گذشته نیز بارها و بارها حذف شده‌ایم؛ بارها و بارها خیلی‌ها سعی کردند صدای ما را خاموش کنند. ما جوانانی هستیم از این مرزوبوم و سال‌هاست برای توسعه اقتصاد دیجیتال تلاش می‌کنیم و جز تلاش برای ماندن و ساختن در این سال‌ها حرف دیگری نداشته‌ایم. البته که برای ما عجیب است آنهایی که در هیاهوی مشکلات چند سال قبل سعی کردند از آب گل‌آلود ماهی بگیرند و پروژه تحریم الکامپ را پیش بردند، امروز با چه توجیهی در صف حمایت از دولتی‌ترین الکامپ تاریخ ایستاده‌اند؛ این را خودشان می‌دانند و خدایشان.
ما هیچ‌گاه در هیچ زمانی هیچ مسئولیتی در هیچ‌کدام از الکامپ‌ها نداشتیم. در این سال‌ها در هر دوره از الکامپ با تمام وجود و با حداکثر ظرفیتمان به‌عنوان رسانه حضور داشتیم. سال ۹۶ و ۹۷ به‌صورت ضمیمه عصر تراکنش، ویژه‌نامه‌های چاپی روزانه برای الکامپ منتشر کردیم و در سال‌های بعد هم همین کار را ادامه دادیم. تاکنون در مجموع بیش از ۷۵۰ محتوا درباره الکامپ و بیش از ۱۵۰۰ محتوا درباره سازمان نصر در رسانه‌های راهکار منتشر کرده‌ایم. برای ما عجیب نیست که تمامیت‌خواهان با وجود ضریب کیفی بالای رسانه‌های راهکار به دلیل چند نقد سبک و ملایم، این چنین برخوردهای عجیب و غیرحرفه‌ای داشته باشند. بار دیگر تاکید می‌کنم که انتظارمان از سازمان نظام صنفی رایانه‌ای به عنوان تشکلی آگاه این است که اجازه ندهد برخی با تصمیم‌های غیر حرفه‌ای و بر پایه احساسات، منتقدین صنفی را حذف کنند. فقط پیشنهاد می‌دهیم حالا که الکامپ تصمیم گرفته منتقدین خود را این چنین آشکارا حذف کند کاش به‌جای شعار همه با هم برای اقتصاد دیجیتال بنویسند همه با هم برای اقتصاد دیجیتال، به جز منتقدین!
اگر الکامپ نمایشگاهی متعلق به شرکت «راهکار تجارت مدیرت کوشا» بود ما حرفی نداشتیم؛ شاید ما به‌اشتباه تصور می‌کنیم الکامپ نمایشگاهی برای صنف است و صنف برای همه است، نه برای عده‌ای خاص و محدود.
دست‌مریزاد هم می‌گوییم به همه آنهایی که در هیئت‌مدیره سازمان نصر این ظلم را دیدند و دم برنیاوردند.