پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
همین چند ماه پیش بود که جاه‌طلبی‌های تکنولوژیکی چین با تهدید COVID-۱۹ روبه‌رو شد و این ویروس اقتصاد کشور را در بن بست قرار داد؛ اما این بیماری همه‌گیر اکنون به محرکی برای رشد چین به عنوان یک قدرت تکنولوژیکی و صادرکننده جهانی زیرساخت‌های دیجیتالی مبدل شده است.
این بازگشت از همان خانه شروع می‌شود، جایی که چین در حال حاضر سرعت توسعه داخلی ۵G را دو برابر کرده است. در ژوئن سال گذشته، پکن مجوزهای عملیاتی را برای اپراتورهای مخابراتی دولتی خود صادر کرد و در ماه نوامبر بود که این شرکت‌ها -China Mobile China Unicom و China Telecom – استقرار یک شبکه هدفمند از ۵G (در صورت محدودیت آن) را در شهرهای سراسر کشور آغاز کردند. پس از این واقعه، ویروس کرونا پدیدار شد. این امر نه تنها باعث به گل نشستن اقتصاد چین تقریباً برای مدت دو ماه شد، بلکه ضربه‌ای به استقرار مداوم شبکه‌های ۵G در این کشور زد.
اما حتی هنگامی که چین در تلاش برای جلوگیری از گسترش COVID-۱۹ بود، حزب کمونیست چین خواستار افزایش سرمایه‌‌گذاری در بخش ۵G شد. در ۲۱ فوریه، هنگامی که بیشتر کشور قرنطینه شده بود، پولیتبورو حزب کمونیست اعلام کرد که گسترش ۵G نقش کلیدی برای بهبود اقتصادی دارد. در ۴ مارس، کمیته دائم پولیتبورو، اوج قدرت سیاسی در چین، خواستار سرعت‌بخشیدن به ایجاد زیرساخت‌های جدید مانند شبکه‌های ۵G و مراکز داده، شد.
شی جین پینگ رییس جمهور چین در مواجهه با بزرگترین بحران اقتصادی و سیاسی دولت خود، توانست زمان پیدا کند تا شخصاً مسئله ۵G را مورد بررسی قرار دهد. او در سفر بازرسی به ژجیانگ در اوایل این ماه، گفت: «ما باید از فرصت‌های ارائه شده توسط دیجیتال‌سازی صنعتی و صنعتی‌شدن دیجیتالی استفاده کنیم، ایجاد زیرساخت‌های جدید مانند شبکه‌های ۵G و مراکز داده را تسریع کرده و در برنامه‌ریزی برای صنایع نوظهور استراتژیک آینده گام برداریم: صنایعی مانند اقتصاد دیجیتالی، زندگی و بهداشت، مواد جدید.»
بزرگترین شرکت‌های دولتی چین به این درخواست پاسخ دادند. یانگ جی رییس شرکت China Mobile، تلاش‌های این شرکت در بخش ۵G را «یک چالش مهم سیاسی» توصیف کرد و گفت غول دولتی قصد دارد تا پایان سال ۳۰۰ هزار ایستگاه ۵G را بسازد.
به همراه China Telecom و China Unicom، سه سازمان عملیات ویژه (SOE) قصد دارند امسال ۵۵۰ هزار ایستگاه پایه را بسازند که در مقایسه با سال ۲۰۱۹ و پوشش ۵۰ شهری قادرند تا ۳۰۰ شهر را تحت پوشش خود قرار دهند. در اوایل ماه جاری، سه شرکت اعلام کردند قصد دارند یک سرویس پیام رسان ۵G را نیز ایجاد کنند که با سایر پلتفرم‌های پیام‌رسان اجتماعی داخلی، از جمله WeChat که از محبوبیت بسیاری بهره می‌برد و توسط Tencent Holdings عرضه شده است، رقابت کند.
اگرچه این سرمایه‌گذاری‌ها به طور جزئی به عنوان بخشی از برنامه بازیابی اقتصادی چین محسوب می‌شود، مطابق با نتیجه‌گیری Fitch Ratings، تأثیر عملی چنین سرمایه‌گذاری‌های حوزه ۵G بر اقتصاد چین احتمالاً در آینده نزدیک محدود خواهد شد، زیرا تنها حدود ۵ درصد از کل پروژه‌های زیرساختی برنامه‌ریزی شده را در سال ۲۰۲۰ شامل می‌شوند. تعداد پروژه‌های زیربنایی برنامه‌ریزی شده به گفته آژانس خبری دولتی شین‌هوا چین، سه شرکت بزرگ ارتباط از راه دور و همچنین شرکت China Tower (یک شرکت دولتی متخصص در ساخت برج‌های ارتباطی) قصد دارند در سال ۲۰۲۰ تنها ۲۷.۸ میلیارد دلار برای ۵G هزینه کنند که این امر تحریکی برای اقتصاد ۱۴ تریلیون دلاری نخواهد داشت.
رفتن به سمت ۵G تنها یک موضوع اقتصادی نیست. این موضوع در کانون مبارزه ژئوپلیتیک با ایالات‌متحده برای کنترل فناوری‌های جهانی قرار دارد و شاید این نکته نشان‌دهنده علت گرایش چین به سمت ۵G حتی در بحبوحه بحران COVID-۱۹ است.
از آنجا که اقتصاد این کشور به آرامی و به طور ناموزون شروع به خروج از حالت زیست تَعویقی کرده است، فشار برای گسترش ۵G نه تنها در چین ادامه خواهد یافت، بلکه مهم‌تر از همه به عنوان بخشی از برنامه‌های زیرساخت جهانی به سرعت در حال توسعه این کشور، از جمله طرح یک کمربند یک جاده (راه ابریشم جدید) و ابتکار عمل جاده ابریشم دیجیتالی است. نقش اصلی این فرایند را «تیم ملی» غول‌های ارتباطاتی SOE و همچنین شرکت‌های دولتی مانند هوآوی و Inspur بازی خواهند کرد.
برخی از این عوامل محرک پیشرفت شرکت‌های پیشرو فناوری چینی از طریق پروژه «یک کمربند، یک جاده» و اقتصادهای بسیار نوظهور می‌باشند. برای شروع، پروژه‌های زیرساخت‌های دیجیتال زمانی امکان‌پذیر هستند که منابع حتی محدودتر شده باشند. در مقایسه با پروژه‌های عظیم حمل‌و‌نقل و انرژی که در سال‌های اول پروژه «یک کمربند، یک جاده» نمایش داده شدند، پروژه‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات به طور کلی ارزان‌تر و آسان‌تر برای پیاده‌سازی بود و پرداخت نقدی بدهی راحت‌تر صورت می‌پذیرد.
کریدور اقتصادی چین و پاکستان (CPEC) که مقامات چینی آن را پرچمدار راه ابریشم جدید می‌نامند را در نظر بگیرید. از زمان اعلام CPEC از پنج سال پیش، بیش از ۶۰ درصد پروژه‌های آن مربوط به حمل‌و‌نقل و انرژی بوده و بسیاری از آن‌ها با تأخیر مسدود شده‌اند. در حالی که خط لوله و خط راه آهن پیشنهادی بین چین و پاکستان هنوز از نوع لوله کشی می‌باشد، شرکت هواوی توانست در کمتر از دو سال کابل فیبر نوری را در مرز خود و خاک پاکستان مستقر کند.
ساخت خط لوله ۸۲۰ کیلومتری تنها ۴۴ میلیون دلار کمتر از ساخت چهار کیلومتر راه آهن در پاکستان هزینه برداشت. با توجه به رشد بدهی پاکستان، در مرحله دوم CPEC، مانند راه ابریشم جدید در آینده، بیشتر بر پروژه‌های ارزان‌تر اما پیشرفته تأکید خواهد شد.
ماهیت کمتر مشاهده شده در زیرساخت دیجیتال نیز به راحتی در محیط ژئوپلیتیکی که شرکت‌های چینی پس از بحران COVID-۱۹ با آن روبه‌رو می‌شوند، منطبق خواهد شد. پیش از بحران کرونا، رویکرد چین در مورد اجرای پروژه‌های کلان در کشورهای خارجی که عمدتاً به شرکت‌ها و کارمندان خود وابسته بودند، باعث نارضایتی بین مردم محلی شد. در سال‌های اخیر، محیط‌های کارگری چینی در بنگلادش، قزاقستان و کنیا در میان دیگر ایستگاه‌های مسیر جاده ابریشم جدید مورد حمله قرار گرفته‌اند.
با توجه به منبع شیوع این بیماری، کارگران چینی احتمالاً در خارج از کشور با تبعیض روبرو خواهند شد. پروژه‌های زیرساخت دیجیتالی، به طور معمول کمتر دیده می‌شوند و تأثیر منفی کمتری نسبت به پروژه‌های بزرگ حمل‌و‌نقل و انرژی بر جمعیت محلی دارند.
از آنجا که جاده ابریشم جدید چین به یک مسیر توسعه و شتاب برای شرکت‌های فناوری خود تبدیل می‌شود، ایالات‌متحده نمی‌تواند فقط به اقدامات دفاعی متکی باشد. با وجود کنترل سختگیرانه و حتی اقتصاد جهانی در حال فروپاشی، غول‌های تکنولوژیکی چین برای تسخیر بازارهای فردا موقعیت خود را تثبیت می‌کنند. در بیشتر کشورهای جهان، به دلیل عدم وجود یک استراتژی تعرضی که گزینه‌های جایگزین واقعی را ارائه دهد، هشدارهای آمریکا همچنان پوشالی به نظر خواهد رسید. ادعای شرکت مالی بین‌المللی ایالات متحده برای توسعه کابل زیردریایی میان ایالات متحده، سنگاپور و اندونزی نمونه‌ای امیدبخش در ماه گذشته بود.
منبع
ایرنا