پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
پویا جبل عاملی؛ دنیای اقتصاد / به نظر می‌رسد سرعت وقایع اقتصادی کشور بیش از پیش‌بینی‌های رسمی باشد. این اتفاقات به‌خصوص برای مردم دور از مرکز قدرت جغرافیایی و سیاسی، بسی دردآورتر و غیرقابل‌تحمل‌تر شده است. آن شهروندی که در فلان شهر کوچک؛ فرسنگ‌ها دور از پایتخت است، کجا قادر بوده دسترسی به بازار ارز و طلا و بورس داشته باشد تا بتواند اندکی سرمایه ناچیز خود را حفظ کند؟
تورم و کاهش قدرت خرید کم‌سابقه ماه‌های اخیر، ابتدا زندگی این گروه را تحت تأثیر قرار می‌دهد که سیاست‌گذار ابزار کمتری را برای محافظت از آن‌ها تعریف کرده است. درعین‌حال که برنامه‌های حمایتی که به نام این گروه تعریف می‌شود مانند ارز ۴۲۰۰ تومانی فروردین‌ماه تنها رانتی می‌شود برای گروه‌های ذی‌نفوذ یا یارانه‌ای می‌شود برای اقشار مرفه‌تر جامعه، مانند ارز دانشجویی.
اگر شما توانایی فرستادن فرزندتان به خارج کشور را داشته باشید، دولت از ذخایر ارزی به شما یارانه می‌دهد؛ اما فلان پدری که به‌سختی شهریه دانشگاه فرزندش را تأمین می‌کند از یاری دولت بی‌بهره است!
التهاب را باید از بازارها گرفت. در بستر سیاسی، همان راهی که در سال ۱۳۹۲، امید را به جامعه بازگرداند باید بار دیگر موردتوجه قرار گیرد؛ اما در بستر اقتصادی، این بیش از همه وظیفه سیاست پولی است که استرس را از بازارها بگیرد. بدون هیچ تردیدی مقامات ممکن است در مورد اینکه نرخ بهره واقعی چقدر باشد، باهم اختلاف داشته باشند اما همگی معتقدند اقتصاد نباید دچار سرکوب مالی و نرخ بهره واقعی منفی شود.
سؤال؛ پس چرا هنوز نرخ سیستم بانکی تغییر نکرده است؟ درحالی‌که تورم در ماه مرداد نسبت به ماه مشابه سال قبل 24/2 درصد بوده و با توجه به روند صعودی آن و نوسانات بازار ارز، تورم انتظاری بدون تردید بالاتر از این سطح قرار دارد؛ اما نرخ سیستم بانکی همچنان ثابت است.
در این شرایط هیچ‌کس حاضر به نگهداری ریال نیست و آیا نتیجه محتوم این وضعیت به‌غیراز التهاب و تورم است؟ تحت هر شرایطی، اگر بتوان تخمین مناسبی از تورم انتظاری داشت، نرخ بهره اسمی بالاتر از آن می‌تواند مردم را به نگهداری پول تشویق کند و منجر به افت تقاضا در بازارها شود.
البته اگر تاکنون ابزار پولی مناسب برای بانک مرکزی تعریف‌شده بود، قادر بودیم سیاست پولی چابکی را داشته باشیم که هرلحظه به شوک‌ها پاسخ دهد اما تحت همین شرایط نیز باید به رویه گریز مردم از نگه‌داشتن ریال خاتمه داد.
هرروزی که می‌گذرد، کار آیی ابزار اقتصادی برای کاهش التهاب کمتر می‌شود، ازاین‌رو لازم است هر چه سریع‌تر نسبت به شرایط بازار واکنش نشان داد. از آن‌سو، سیاستمداران اگر فارغ از حرف‌های کلی و مبهم، اولاً نشان دهند که عمق شرایط موجود را درک می‌کنند و ثانیاً استراتژی مشخصی را در مورد کاهش ریسک‌های بین‌المللی که موجب التهاب شده، دنبال می‌کنند، آنگاه بدون تردید وضعیت باثباتی که محصول تفکر دولت اول روحانی بود، بروز می‌یابد.