پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
در چند سال اخیر، دورکاری یا به عبارت دیگر کار کردن در خانه بسیار رایج شده است. این روش مزایای بسیاری نسبت به کار کردن در اداره دارد: عدم نیاز به رفت و آمد، گذراندن اوقات بیشتر با خانواده و انجام کار بیشتر به دلیل عدم وجود عوامل مزاحم.
با این حال، کار کردن در خانه خالی از جنبه‌هایي منفی و ناخوشایند نیست. این به عهده شما است که دورکاری و کار در خانه را برای بهبود کیفیت کارتان انتخاب کنید یا اینکه در اداره مشغول به کار شوید. برخی از مشکلات کار کردن در خانه و نیز راه‌حل‌های آن به قرار زیر است:
1. شما در خانه احساس کار کردن نمی‌کنید. اولین مشکل این است که شما اصلا احساس کار کردن نمی‌کنید. این به آن دلیل است که محیطی را که در آن کار می‌کنید، به عنوان بخشی از زندگی شخصی خود می‌دانید و احساس نمی‌کنید که در محیط کار خود هستید. اگر شما در اداره بودید، آیا لباس‌های خود را اتو می‌کردید؟ مطمئنا خیر.
راه حل: قدردان باشید که این فرصت را دارید تا در خانه کار کنید، پس به گونه‌ای رفتار کنید که گویی در اداره هستید. با این حال، اگر فکر می‌کنید که تمام عوامل وسوسه انگیز در محیط خانه غیرقابل تحمل است و کار کردن در اداره برای شما مناسب‌تر است، برگردید و در محیط سنتی اداره کار کنید.
2. اعضای خانواده درک نمی‌کنند که شما در حال کار کردن هستید. خانواده‌تان می‌تواند یکی از دلایل حواسپرتی و اختلال در کار شما باشد. برای بچه‌های کوچک‌تر ممکن است درک این مساله سخت باشد که شما برای کار کردن در خانه هستید، نه برای بازی. زمانی که نوبت به بزرگ‌ترها می‌رسد، برای مثال همسرتان ممکن است از شما بخواهد که در کارهای خانه با او مشارکت کنید؛ اما همان طور که می‌دانید شما نمی‌توانید زیرا در حال کار کردن هستید. مرزها را کاملا مشخص کنید و درباره آن با خانواده‌تان صحبت کنید. با این شیوه آنها قوانین را می‌دانند و در ساعات کاری، از شما انتظاری نخواهند داشت.
3. شما ممکن است وقت تلف کنید؛ زیرا ريیس‌تان بر شما نظارت نمی‌کند. ممکن است با خود فکر کنید که «هیچ کس مراقب من نیست چه من کار کنم یا نکنم. در حقیقت، می‌توانم هرآنچه را که می‌خواهم، انجام دهم؛ زیرا هیچ کس بالاسر من نيست تا زیرچشمی مرا نگاه کند.» اگر چه وقت تلف کردن ممکن است در کوتاه مدت عواقبی نداشته باشد، اما اگر شما نتوانید وظایف‌تان را به موقع به اتمام برسانید، ريیس‌تان در نهایت متوجه خواهد شد. او شروع می‌کند به پرسیدن سوال در مورد انگیزه کاری‌تان و در این موقعیت تنها مساله زمان مطرح خواهد بود.
راه حل: براي جلوگیری از چنین اتفاقی، شما دو انتخاب پیش روی خود دارید:
اول، اگر محیط اداره طوری است که به حد کافی شما را تحت فشار قرار می‌دهد تا وظایف خود را انجام دهید، برگردید و در اداره‌تان کار کنید.
دوم، شغل فعلی‌تان را رها کنید و انگیزه‌تان را در جای دیگری جست‌وجو کنید. این تغییر شغل می‌تواند در موقعیت دیگری در همان شرکت باشد یا اینکه تغییر محل کار باشد یا حتی راه‌اندازی یک کسب و کار توسط خودتان باشد.
اگر شما در حین کار وقت تلف می‌کنید، مشخص است که انگیزه لازم را برای کار کردن ندارید. در عوض، شما مجبور هستید کاری را پیدا کنید که به آن علاقه دارید. اگر کار مورد علاقه‌تان در شرکتی که در آن کار می‌کنید، موجود نیست، شغل تان را عوض کنید یا اینکه کسب وکار خودتان را راه‌اندازی کنید.
4. شما خود را از جامعه کاری بیگانه می‌کنید. یکی از بزرگ‌ترین جنبه‌های منفی کار کردن در خانه، دورکردن شما از همکاران و محیط‌های کاری است. حس همکاری دیگر وجود ندارد و مثل این است که شما جدا از سایر کارمندان کار می‌کنید.
راه‌حل: شیوه پیشنهادی برای حل این مشکل این است که برخی روزها را در اداره حضور داشته باشید. این کار باعث تعادل در روال کاری شما می‌شود و تاثیر این انزوا را از بین می‌برد. ارتباط مداوم با همکاران به صورت مکرر و بی‌وقفه برای مثال از طریق تلفن، چت کردن و ویدئو کنفرانس نیز تاثیر بسزایی دارد.
5. شما در خانه ممکن است بیش از حد کار کنید. کار کردن در خانه از بسیاری از جهات بسیار راحت است: مجبور نیستید رفت‌وآمد کنید، می‌توانید در آسایش کار کنید و با عوامل مزاحم موجود در یک اداره مواجه نخواهید شد. اما کار در خانه، جنبه‌های منفی هم دارد: ممکن است بعد از ساعات اداری هم هنوز درگیر کار باشید، زیرا شما در خانه‌تان کار می‌کنید. تمام چیزی که نیاز دارید این است که لپ‌تاپ خود را روشن کنید و به شبکه شرکت‌تان متصل شوید و حالا شما آماده کار کردن هستید. هیچ کس مانع ساعات طولانی کار شما یا حتی چک کردن ایمیل‌هایتان قبل از خواب نمی‌شود. باید متوجه باشید که این ساعات اضافی، اوقات فراغتی است که می‌توانید به استراحت بپردازید و با خانواده خود سپری کنید. به احتمال زیاد برای کار اضافی که انجام می‌دهید، حقوق بیشتری دریافت نمی‌کنید، بنابراین چرا باید این کار را بکنید؟
راه‌حل: بیش از هر چیز دیگری، بايد مرزهای مشخصی را با خود و خانواده‌تان تعیین کنید. زمانی که در خانه کار می‌کنید، برای خود محدوده زمانی تعیین کنید و اجازه دهید اعضای خانواده‌تان از آن باخبر شوند. ساده‌ترین راه برای توقف کار هنگامی است که زمان اداری به پایان می‌رسد. با این حال، اگر به طور قطع نیاز دارید که ایمیلتان را در بعد از ظهر چک کنید، برای انجام آن زمان محدودی را اختصاص دهید. قرار نیست که ما به طور مداوم کار کنیم، اوقات فراغت برای این است که تجدید قوا کنیم تا زمان کارکردن بتوانیم بازده بیشتری داشته باشیم. زمانی که برای وقت آزاد خود ارزش قائل می‌شوید، چیزی بیش از آنچه که انجام داده‌اید به دست خواهید آورد و الزامی‌نیست که بعد از ساعات اداری کار کنید.
با تمام این اوصاف، تجربه شما از کار کردن در خانه چه بوده است؟
مترجم: زهره همتیان
منبع: دنیای اقتصاد