راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

تجارب پرداخت الکترونیک در حمل‌ونقل عمومی ایران

چالش پول خرد در کرایه ناوگان حمل‌ونقل عمومی از سال ۸۵ در ایران جدی شد و برای نخستین بار با مصوبه وزارت کشور در سال ۸۶، راه‌حل پرداخت الکترونیک در حمل‌ونقل الزامی شد. به‌این‌ترتیب استفاده از کارت‌های الکترونیکی از نوع مغناطیسی غیرتماسی از سال ۸۵ در مترو تهران آغاز شد و تقریباً آغاز حرکت مترو در تهران با پرداخت الکترونیک هم‌زمانی داشت.

با استقبال شرکت‌های متعدد بخش خصوصی از حوزه‌های حمل‌ونقل هوشمند، موج تجهیز ناوگان حمل‌ونقل عمومی به پرداخت الکترونیک راه افتاد و چندی بعد، راه‌حل پرداخت الکترونیک در کلان‌شهرهایی ازجمله تهران، مشهد، کیش،‌ اهواز، قزوین، اصفهان و کرمان اجرا شد که در برخی شهرها ازجمله مشهد موفقیت بیشتری حاصل شد؛ به‌طوری‌که پرداخت نقدی کرایه کاملاً از ناوگان حمل‌ونقل عمومی این شهر حذف شد.

به گفته محمد جلالیان؛ کارشناس ارشد حوزه پرداخت خرد، این فناوری در ایران ابتدا با کارت‌های هوشمند غیرتماسی از نوع Mifare شکل گرفت که پس از گذشت ۲۰ سال از عمر این نوع کارت‌ها در جهان، نقص‌هایی ازنظر امنیت به آن‌ها وارد شد. درنتیجه در سال ۸۹، پرداخت الکترونیک مبتنی بر کارت از کارت‌های ناامن قبلی به سمت کارت‌های هوشمند از نوع DesFire سوق پیدا کرد و در اولین پروژه گسترده شهری در «من کارت» مشهد مورداستفاده قرار گرفت و هم‌اکنون ۶ میلیون و پانصد هزار کارت شهروندی من‌کارت از این نوع در حال استفاده است.

جلالیان ادامه می‌دهد: «این روندی که ایران در پرداخت الکترونیک در پیش‌گرفته را پیش‌ازاین، کشورهای اروپایی و آسیای شرقی رفته‌اند؛ اما روند کلی پرداخت الکترونیک در ناوگان حمل‌ونقل جهانی تفاوت‌هایی با ایران دارد. تجربه جهانی نشان می‌دهد شرکت‌های موفق این بازار، کنسرسیومی متشکل از فعالان صنعت حمل‌ونقل و صنعت بانکداری هستند؛ چراکه بانک‌ها متولی پرداخت الکترونیک محسوب می‌شوند.»

منبع: هفته‌نامه شنبه

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.