پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
به گفته کیوان جامه‌بزرگ، عضو هیئت‌مدیره نصر تهران، توسعه شبکه ملی اطلاعات به بهانه حرکت در مسیر استقلال یا تحقق اقتصاد دیجیتال، بدون دسترسی آزاد به اینترنت و پلتفرم‌های بین‌المللی اشتباهی تاریخی است.
به گزارش روابط عمومی سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران، کیوان جامه‌بزرگ، عضو هیئت‌مدیره این سازمان با تأکید بر اینکه در حال حاضر چیزی به نام اینترنت نداریم، گفت: «چیزی که وجود دارد یک شبکه دست‌وپاشکسته و ناپایدار است که مسئولان هم به‌صراحت گفتند هیچ حسابی روی تداوم فعالیت پلتفرم‌های بین‌المللی آن باز نکنید.»
او تأکید کرد: «نتیجه این سیاست این است که در آینده، اقتصاد دیجیتال هم نخواهیم داشت و پیرو آن سایر صنایع کشور نیز در این شکاف دیجیتالی سال‌ها عقب می‌افتند.»
عضو هیئت‌مدیره نصر تهران با تأکید بر توسعه و تکمیل شبکه ملی اطلاعات به‌عنوان یک زیرساخت ضروری برای هر کشور، بیان کرد: «این شبکه بدون وجود اینترنت پایدار و دسترسی آزاد مردم و کسبوکارها به آن عقیم و بی‌فایده خواهد بود. چه اینکه سیاست‌های تحدیدی حاکمیت، آن را در نگاه شهروندان به نهادی مذموم بدل می‌کند.»
جامه‌بزرگ ادامه داد: «در یک نگاه حداقلی، شبکه‌های اجتماعی بین‌المللی امروزه درگاه تعامل با بسیاری از منابع علمی، آموزشی، سرگرمی، خبری و… است؛ واقعیتی که هیچ‌گاه در یک پلتفرم بسته داخلی محقق نمی‌شود. روزانه میلیون‌ها عنوان محتوای تخصصی در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی منتشر می‌شوند و متخصصان دنیا از همین طریق با یکدیگر شبکه‌سازی می‌کنند و از یکدیگر می‌آموزند.»
او گفت: «مگر می‌شود به دانشگاه‌ها و مدارس کسب‌وکار، انجمن‌های تخصصی علمی، نشریات معتبر بین‌المللی و افراد شاخص و تأثیرگذار بر صنایع گفت بیایید در پلتفرم‌های داخلی ما فعالیت کنید؟ مگر می‌توان به شرکای بین‌المللی گفت در پیام‌رسان‌های ایرانی فعالیت کنید؟»
جامه‌بزرگ افزود: «بسیاری از ارتباطات روزانه کسبوکارها با شرکای تجاری بین‌المللی بر بستر همین شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها صورت می‌گیرد. اینها بدیهیاتی است که از جانب متولیان امر فیلترینگ و صیانت‌گران انکار می‌شود.»
اقتصاد دیجیتال فراتر از کسب‌وکارهای اینترنتی است
جامه‌بزرگ ادامه داد اگر قدری دایره نگاهمان را وسیع‌تر کنیم، فاجعه‌ای بزرگ‌تر عیان می‌شود: «فهم برخی از مسئولان از اقتصاد دیجیتال صرفاً محدود به شرکت‌های اینترنتی و خدمات عمومی است. آنها تصور می‌کنند با داخلی‌کردن آنها مردم مجبور به استفاده از آن شده و درنهایت این فضا را کنترل می‌کنند. ولی واقعیت این است که اقتصاد دیجیتال فراتر از کسب‌وکارهای اینترنتی است و ظرفیت نقش‌آفرینی به‌عنوان پیشران توسعه سایر بخش‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور را داراست.»
جامه‌بزرگ تأکید کرد: «پایه‌های اصلی انقلاب صنعتی چهارم، فناوری‌های دیجیتالی همچون رایانش ابری، اینترنت اشیا و هوش مصنوعی است. بدون اینها در بهترین حالت اساساً ما یک نسل از صنایع دنیا عقب خواهیم ماند. چون تحول در سایر صنایع نیازمند توسعه فناوری‌های پیش‌گفته است که همگی بر بستر تعاملات بین‌المللی و اقتصاد مقیاس‌پذیر فراسرزمینی رشد کرده و موضوعیت پیدا می‌کنند.»
او ادامه داد: «انقلاب چهارم صنعتی که هیچ، عقب‌ماندگی صنایع کشور و بهره‌وری پایین آن مگر جز با نفوذ این فناوری‌ها در ذات صنعت قابل جبران است؟ این یعنی با تداوم وضع موجود، نه‌تنها کسب سهم 10درصدی اقتصاد دیجیتال از کل اقتصاد کشور یک رویای مرده است، بلکه اقتصاد دیجیتالی‌شده که می‌تواند تا 30 درصد اقتصاد کشور را متحول کند نیز دست‌نیافتنی می‌شود.»
این فعال حوزه فناوری معتقد است از آنجا که بسیاری از تصمیم‌گیران نهادهای ذی‌صلاح دغدغه پایداری و رشد کسب‌وکارهای خصوصی و حتی دولتی را نداشته‌اند، اصولاً تصوری از اهمیت این مسائل هم ندارند.»
او با ابراز تأسف از اینکه مسئولان مورد نظر ضرورتی هم برای تعامل با بخش خصوصی و نهادهای تخصصی برای چاره‌جویی و راهکارگزینی نمی‌بینند، گفت: «ماجرا صرفاً به یک گفت‌وگوی یک‌طرفه و نهایتاً دریافت سیاهه‌ای از مشکلات فنی تقلیل می‌یابد و در مواجهه با این دغدغه‌ها به طیفی از ضدسیاست‌هایی نظیر لوگوتراپی (حرف‌درمانی) تا خطابه‌درمانی (رتوریک‌تراپی) پناه می‌برند.»
جامه‌بزرگ با تأکید بر اینکه در سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران طرح دیدگاه‌ها، نقد و پیشنهاد سیاست‌ها، همچنین پیگیری تحقق خواسته‌های بخش خصوصی را وظیفه خود می‌دانیم، بیان کرد: «شبکه ملی اطلاعات یک لازم غیرکافی است که در نبود دسترسی آزاد به اینترنت و پلتفرم‌های بین‌المللی به یک امر زاید غیرکاربردی تبدیل می‌شود. توسعه آن به بهانه حرکت در مسیر استقلال یا تحقق اقتصاد دیجیتال نیز یک فریب بزرگ و اشتباه تاریخی در کشور خواهد بود.»