پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطب‌ترین رسانه ایران در زمینه فناوری‌های مالی، بانکداری و پرداخت و استارت‌آپ‌های فین‌تک است.
رضا جمیلی، سردبیر هفته‌نامه کارنگ / در پی اختلال صبح روز یکشنبه، 24 بهمن در فرایند ارسال پیامک تراکنش‌های بانکی و همین‌طور پیامک برخی عملیات بانکی، سید یاسر رایگانی، مدیرکل ارتباطات و سخنگوی همراه اول توییتی را منتشر کرد و از رفع این اختلال موقت خبر داد.
رایگانی در این توییت نوشت: «اختلالی موقت در سرویس کلمه یک‌بارمصرف OTP همراه اول از صبح امروز، باعث شد تا برخی مشتریان بانکی نتوانند پیامک‌های رمز و تأیید هویت را دریافت کنند که این موضوع بعد از دریافت گزارش‌های مردمی، سریعاً در دست بررسی قرار گرفت و از ساعت ۱۱ مشکل رفع شد. از مشترکان همراه اول پوزش می‌طلبیم.»
تا اینجای ماجرا همه‌چیز یک اختلال موقت بوده که با تلاش همراه اول برطرف شده و در یک مسیر درست و حرفه‌ای از مشترکان هم عذرخواهی شده است؛ اما عدم دریافت پیامک کسب‌وکاری حتی برای چند ساعت و به‌صورت موقت برای کسب‌وکارها و به‌ویژه استارتاپ‌های ایرانی چه هزینه‌هایی دارد و چطور باید جبران شود؟ نکته مهم‌تر اینکه عدم وجود SLA یا همان توافق‌نامه کیفیت ارائه خدمات برای سرویس‌های شرکت‌های بزرگ که نقش ارائه‌دهنده زیرساخت و بسترساز خدمات فناوری اطلاعات را دارند، چه خسارت‌هایی را متوجه کسب‌وکارهای کوچک و متوسط اکوسیستم نوآوری ایران می‌کند؟
اصل گم‌شده‌ای به نام پایداری خدمات
مفهوم پایداری از اصول اولیه خدمات فناوری اطلاعات در همه جای دنیاست. اصلی که در ایران شرکت‌های بزرگ، به‌ویژه آنها که در حال ارائه زیرساخت به اکوسیستم نوآوری، آن هم اغلب به شکل انحصاری هستند، توجه چندانی به آن ندارند و در قراردادهایشان با کسب‌وکارهای محلی وقعی به آن نمی‌گذارند.
خلئی که باعث می‌شود اختلال‌ها و خسارات ناشی از آنها معمولاً با تفسیرهایی چون «موقت» و «کم‌اهمیت» توضیح داده و سرهم‌بندی شوند و در بهترین حالت با یک عذرخواهی سروته ماجرا هم بیاید. در حالی که خساراتی که اختلال‌ها و عدم دسترسی به سرویس‌های تعهد داده‌شده حتی برای یک ساعت به یک کسب‌وکار آنلاین وارد می‌کند، خیلی بیشتر از چیزی است که بتوان در قاموس یک عذرخواهی آن را جبران کرد.
خساراتی که یک اختلال ساده پیامکی ایجاد می‌کند
کافی است به ماجرای اختلال در ارسال کد پیامکی همراه اول برای یک استارتاپ نگاهی بیندازیم تا متوجه شویم که بی‌مفهوم‌‌بودن جبران خسارت از سوی شرکت‌های ارائه‌دهنده زیرساخت، چه ضربه‌ای به حیات آنها وارد می‌کند.
در یک برآورد و تحلیل سریع می‌توان مهم‌ترین گرفتاری‌ها و مشکلاتی را که احتمالاً امروز و در همین دو سه ساعت بسیاری از کسب‌وکارهای اکوسیستم استارتاپی و نوآوری ایران با آن دسته‌وپنجه نرم کرده‌اند، چنین برشمرد:
- عدم امکان ورود کاربران به سیستم (Log in)؛ به عبارتی عملاً در زمان به وجود آمدن این اختلال هیچ مشتری امکان ورود به سایت این کسب‌وکارها را نخواهد داشت و تعداد ثبت سفارش در همان بازه کوتاه صفر کاربر خواهد بود!
- عدم امکان پرداخت آنلاین؛ در این بازه هیچ کاربری امکان پرداخت آنلاین را نداشته و این یعنی فروش در آن مقطع معادل صفر ریال بوده است.
- تأثیر منفی روی برند و اعتماد کاربران؛ کاربری که در حال استفاده از خدمات در فضای دیجیتال است بعد از روبه‌رو شدن با این مشکلات اولین کسی را که محکوم می‌کند، کسب‌وکاری است که با آن روبه‌روست، نه همراه اول و این یعنی بی‌اعتمادی و خدشه‌دار شدن تصویر برند در اذهان کاربران، آن هم به‌دلیل قصور یک کسب‌وکار دیگر!
کافی است این موضوع و این خسارات مادی و معنوی را برای هر کسب‌وکاری به‌صورت ریالی حساب و در تعداد شرکت‌ها ضرب کنیم تا متوجه عمق فاجعه همین اختلال به‌ظاهر ساده باشیم که نهایتاً با یک عذرخواهی به اتمام رسید.
سال‌هاست که فعالان اکوسیستم نوآوری کشور می‌گویند به‌دلیل حمایت‌های خاص، عدم وجود قوانین مشخص و عدم وجود فضای رقابتی؛ خسارات ناشی از برآورده‌نشدن تعهد شرکت‌های زیرساختی حتی در بازه‌های کوتاه‌مدت زیان‌های زیادی به آنها وارد می‌کند؛ بی‌آنکه شانسی برای جبران آنها داشته باشند، اما فعلاً کسی گوش شنوایی برای این گلایه‌ها و شکایت‌ها ندارد.
