پایگاه خبری راه پرداخت دارای مجوز به شماره ۷۴۵۷۲ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «شبکه عصر تراکنش» است. راه پرداخت فعالیت خود را از دوم اردیبهشتماه ۱۳۹۰ شروع کرده و اکنون پرمخاطبترین رسانه ایران در زمینه فناوریهای مالی، بانکداری و پرداخت و استارتآپهای فینتک است.
درباره انواری در گفتوگو با محمدعلی گوگانی، مدیرعامل شرکت آدونیس / دانش و تجربه توامان در مدرسه عالی کامپیوتر
محمدعلی گوگانی، مدیرعامل شرکت آدونیس از دانشآموختههای مدرسه عالی کامپیوتر است. پیش از این در ماهنامه عصر تراکنش با او مفصل به گفتوگو نشستیم. یاد نیک او از مدرسه عالی کامپیوتر باعث شد تا باز هم پای صحبتهایش بنشینیم و از مرحوم انواری و دهه 50 بپرسیم
ماهنامه عصر تراکنش / گوگانی تأسیس مدرسه عالی کامپیوتر را یک نقطهعطف میداند و میگوید: «آن زمان کامپیوتر در دنیا تازه رشد یافته بود و این موضوع بهصورت یکی از رشتههای تحصیلی در دانشگاههای دنیا طرفدارانی پیدا کرده بود. در کشور عزیزمان نیز به لحاظ پیشبینیهای آتی و برنامهریزی رفع نیازهای سازمانها، دانشگاهها و سایر ادارات ذیربط؛ سازمان برنامه و بودجه اقدام به تأسیس مدرسه عالی برنامهریزی و کاربرد کامپیوتر کرده بود که از طریق کنکور سراسری دانشجو میپذیرفت. همانطور که از نامگذاری این مدرسه عالی استنباط میشود، سه رشته مهم شامل برنامهریزی، تحقیق در عملیات و تحلیل سیستمها در این مدرسه تدریس میشد که دانشجویان در یکی از رشتهها فارغالتحصیل میشدند و در طول تحصیل بهصورت تجربی پروژههای خود را در سازمانهای اجرایی بهصورت واقعی انجام میدادند. پروژهها هم عمدتاً متعلق به سازمانها و موسساتی بود که در آینده میخواستند در سازمان خود کامپیوتر داشته باشند و از آن بهره ببرند.»
او ادامه میدهد: «دکتر انواری از طرف سازمان برنامه و بودجه بهعنوان ریاست این مدرسه انتخاب شده بود، ایشان دانشآموخته آمریکا و انسان شریفی بودند و هم از لحاظ علمی و هم از لحاظ مدیریتی صلاحیت اداره مدرسه عالی کامپیوتر را داشتند. سعی دکتر انواری همواره این بود که با استفاده از اساتید با دانش روز، فارغ از دیدگاههای فکری شأن فضای علمی مدرسه را حفظ کنند.»
گوگانی میگوید: «اصل این بود که یک استاد دانش و تجربه کافی داشته باشد. دانشجویان هم در کنار علم، تجربه میآموختند و بهعنوان نیروی کاربردی به کار گرفته میشدند. مرحوم نوربخش استاد مدرسه عالی کامپیوتر بود و در آنجا اقتصاد کلان درس میداد. در واقع در این مدرسه از تمامی اساتید داخل و خارج از کشور استفاده میشد تا دانش روز را انتقال دهند.»
او به توقف سرعت رشد فناوری بعد از انقلاب در کشور اشاره میکند و میگوید که با توجه به انقلاب اسلامی، این امر طبیعی بود. بعد از انقلاب فرهنگی مدارس عالی که با اهداف خاص تأسیس شده بودند، در دانشگاهها ادغام و مدرسه عالی ما هم در دانشگاه شهید بهشتی ادغام شد. عملاً اتفاقی که بعدها افتاد، این بود که سیستم آموزشی ما تئوریک شد و کارایی لازم بهصورتی که در حال حاضر با آن مواجه هستیم که دانشجو و فارغالتحصیل داریم؛ لیکن تجربه برای کار ندارند، وجود نداشت.
گوگانی که از سال 1355 تا 1359 در این مدرسه تحصیل کرده است، تصریح میکند: «بعد از یک یا دو ترم به شکلگیری انقلاب رسیدیم و مدرسه برای دو ترم تعطیل شد. بعد از انقلاب فرهنگی هم به دانشگاه شهید بهشتی ملحق شدیم. قبل از انقلاب دانشجویان به همراه ملت شریف ایران در تظاهرات علیه رژیم پهلوی شرکت داشتند که ماموران دولت، اعتصابات و تظاهرات دانشجویان را سرکوب میکردند، اما مرحوم انواری همواره از دانشجویان موسسه عالی حمایت و مسائل آنها را حل میکرد.»