راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

چرا آمارهای اقتصادی دقیقی از ایران نمی‌دهند؟

مسعود کرباسیان؛ وزیر اقتصاد / مدت‌ها بود که قصد داشتم کتاب (جهانی از اعداد) تألیف مؤسسه اکونومیست را مطالعه کنم. اما فرصت نمی‌شد تا اینکه آخر هفته زمانش را به‌دست آوردم.مطالعه آمار از دو منظر مهم است.

اول اینکه در دورانی قرار داریم که باید با توجه به مختصات واکنش‌های جامعه جهانی به برجام، در مورد اقتصاد تصمیم‌گیری کنیم و تعیین استراتژی بیش از هر عنصری به اطلاعات و تحلیل نیاز دارد. دوم اینکه به نظر می‌رسد در مورد برخی شاخص‌ها اطلاعات دقیقی به جهان نداده‌ایم و آن‌ها به دلیل عدم دسترسی به منابع قابل استناد یا در مورد ما اطلاعات اشتباه می‌دهند یا اینکه به مزیت‌های اقتصاد ایران اشاره نمی‌کنند.

حالا رقیب ایران غیرمنصفانه، بازی را برهم زده ولی ما می‌توانیم با اصلاح روندهای داخلی و معرفی خودمان به جهان و با نگاه به همان ایده (کار خودمان را بی‌کم و کاست) انجام دهیم.

به تعدادی از آمارهای جهانی در مورد اقتصاد ایران که اکونومیست منبع آن است، دقت کنید. ایران با 374 میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی، سی‌امین اقتصاد بزرگ جهان است. همچنین بر اساس قدرت خرید هم پایین‌تر از اسپانیا و بالاتر از استرالیا به‌عنوان هجدهمین اقتصاد بزرگ جهان جا گرفته‌ایم.

در همین روزهایی که حرف همه مردم دلار شده، ایران بیست و سومین کشور جهان ازنظر بیشترین مازاد حساب‌جاری است. خوشبختانه ازنظر تولیدات صنعتی با رقم 159 میلیون دلار در رده بیست و سوم قرار داریم و جالب آنکه ازنظر این شاخص هلند و اتریش بعد از ما قرارگرفته‌اند.

رتبه سی و سومین کشور جهان ازنظر تولیدات کارخانه‌ای، رتبه سی‌امین کشور جهان ازنظر تولید خدمات و رتبه یازدهم بزرگ‌ترین تولیدکننده کشاورزی هم این فهرست را کامل می‌کند. این اطلاعات یعنی درجایی از اقتصاد جهانی ایستاده‌ایم که توان ارتقا داریم. در مورد بیکاری هم به آمار جالبی برخوردم.

خوشبختانه نام ایران در میان 45 کشور با نرخ بیکاری بالا که اسامی آن‌ها فهرست شده قرار ندارد. بازهم قابل‌توجه اینکه در میان 18 کشور با بالاترین نرخ بیکاری جوانان هم نیستیم. آنچه خوشحالم کرد این بود که در میان 30 کشور با بیشترین جمعیت زیرخط فقر (بر اساس درآمد روزانه 2 دلار و کمتر) هم قرار نداریم.

البته در تعدادی از شاخص‌های مهم آمار خوبی نداریم. در شاخص‌هایی مانند توسعه انسانی (نشان‌دهنده کیفیت زندگی است)، رشد اقتصادی، بزرگ‌ترین صادرکنندگان، بزرگ‌ترین تجار کالایی، کمترین تورم‌ها و حتی بهترین اقتصادها ازنظر شاخص تحقیق و پژوهش پیش از انجام کار، نامی از اقتصاد ایران نیست.

متأسفانه طی سال‌های اخیر کمتر این موضوع برایمان اولویت بوده که اولاً آمارهای واقعی اقتصاد ایران و پتانسیل‌های آن را به جهان ارائه کنیم و ثانیاً اینکه حتی وقتی از سمت آن‌ها برای کسب اطلاعات به ما رجوع شد، حداقل پاسخ‌های دقیق برای بیان داشته باشیم. کما اینکه امروز خیلی‌ها قبول دارند که یک دلیل رتبه پایین ایران در شاخص فضای کسب‌وکار بی‌حوصلگی پاسخ‌دهندگان ایرانی برای مطالعه دقیق فرم‌ها و ارائه پاسخ دقیق به آن‌هاست.

اگر در حوزه اقتصاد دقیق، منصفانه و شفاف باشد، آن‌ها سعی می‌کنند کمتر با اتکا به گزاره‌های سیاسی در مورد موضوعات اقتصادی تصمیم بگیرند. حتی کارآفرین خودمان هم وقتی متوجه شود که پشتش به دولت و جایگاه اقتصادی ایران گرم است، باروحیه بالاتر با شریک خارجی وارد مذاکره می‌شود.

در وزارت اقتصاد عزم کرده‌ایم که هرچه زودتر دلایل بروز اشتباه در شیوه رتبه‌بندی ایران در شاخص فضای کسب‌وکار را اصلاح کنیم البته که به همراهی بخش خصوصی با همان رویکرد واقع‌بینان نیاز داریم. نه می‌خواهیم بیش‌ازاندازه مثبت و نه بیش‌ازحد منفی باشیم. فقط می‌خواهیم شناخت دقیقی از خودمان به جهان و حتی هم‌وطنانمان بدهیم.

منبع: روزنامه ایران

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.