راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

بخش خصوصی پیروز میدان پرداخت در چین / فصل جدید پرداخت موبایلی در چین

اوج‌گیری پرداخت‌های موبایلی طرف سوم (باواسطه) در چین که به قیمت کاهش استفاده از کارت‌های اعتباری و بانکی تمام می‌شود، تهدیدی علیه بانک‌های تجاری ازلحاظ کاهش میزان دسترسی آن‌ها به داده‌های مشتریان تلقی می‌شود. پرداخت از طریق «علی پی» بر میزان پرداخت از طریق «یونی ین پی چین» شبکه پرداخت دولتی این کشور که ازقضا پیوندهای نزدیکی با بانک مرکزی چین نیز دارد، پیشی گرفته است. تصمیم بخش زیادی از مشتریان چینی برای کنار گذاشتن کارت‌های پلاستیکی و روی آوردن به اسکن کدهای QR از طریق اپلیکیشن های کیف پول موبایلی در سال ۲۰۱۵ میلادی باعث کاهش ۲۰ میلیارد دلاری درآمد بانک‌های چینی شد.

بنا به گزارش «فایننشال تایمز»، اوج‌گیری پرداخت‌های موبایلی طرف سوم (باواسطه) در چین که به قیمت کاهش استفاده از کارت‌های اعتباری و بانکی تمام می‌شود، تهدیدی علیه بانک‌های تجاری ازلحاظ کاهش میزان دسترسی آن‌ها به داده‌های مشتریان تلقی می‌شود.

 اگر این واقعیت را مدنظر قرار دهیم که دسترسی به داده‌ها دروازه ورود به الگوهای تجاری و مالی نوظهور و جدید مشتریان است، استفاده روزافزون از پرداخت‌های موبایلی، تهدیدی برای بانک‌ها محسوب می‌شود. طبق گزارش «انت فایننشال» (Ant Financial)، پرداخت از طریق «علی پی» بر میزان پرداخت از طریق «یونی ین پی چین» (China Unionpay)، شبکه پرداخت دولتی این کشور که ازقضا پیوندهای نزدیکی با بانک مرکزی چین نیز دارد، پیشی گرفته است. نتیجه این است که علاوه بر Unionpay، بانک‌های صادرکننده و پذیرنده نیز با کاهش درآمد روبرو شده‌اند. آنچه به این روند شدت و سرعت می‌بخشد، نه‌فقط افزایش و رشد تجارت الکترونیک بلکه هم‌چنین افزایش چشمگیر پرداخت‌های موبایلی در کسب‌وکارهای آفلاین از قبیل سوپرمارکت‌ها و رستوران‌هاست.

از این مهم‌تر، طبق اعلام یک شرکت مشاوره فینتک در شانگهای، تصمیم بخش زیادی از مشتریان چینی برای کنار گذاشتن کارت‌های پلاستیکی و روی آوردن به اسکن کدهای QR از طریق اپلیکیشن های کیف پول موبایلی در سال 2015 میلادی باعث کاهش 20 میلیارد دلاری درآمد بانک‌های چینی شد. اکثر کاربران «علی پی» و رقیب آن یعنی «وی چت پی» (WeChat Pay) متعلق به شرکت «تن سنت»، پرداخت‌های خود را از طریق متصل کردن حساب بانکی خود به اپلیکیشن های کیف پول موبایلی انجام می‌دهند. این یعنی سپرده بانک‌های سنتی هنوز منبع اصلی تأمین مالی این پرداخت‌ها هستند. بااین‌حال، وقتی یک مشتری از «علی پی» یا «وی چت» برای پرداخت استفاده می‌کند، بانک‌ها اطلاعاتی در خصوص نام و مکان کسب‌وکاری که پرداخت به آن صورت می‌گیرد، دریافت نمی‌کنند. در عوض، آنچه در سوابق بانک ثبت می‌شود، نام «علی پی» یا «وی چت» به‌عنوان دریافت کننده است.

از دست دادن این داده‌ها، در شرایطی که تجارت وام‌ده‌ی سنتی بانک‌های چینی درنتیجه چالش‌هایی چون مقررات زدایی از نرخ بهره تحت‌فشار است، دردسر و مشکلات این بانک‌ها را دوچندان می‌کند. «داده‌های بزرگ» (Big Data) عاملی حیاتی و کلیدی برای وام‌دهندگان محسوب می‌شود تا بتوانند کسب‌وکار و تجارت خود را به حوزه‌های جدید گسترش و توسعه دهند. در شرایطی که بانک‌ها بیشتر و بیشتر به اهمیت داده‌ها و اطلاعات واقف می‌شوند، در سال‌های اخیر، چهار وام‌دهنده تجاری عمده دولتی چین هرکدام به‌صورت جداگانه و مستقل اقدام به راه‌اندازی پلتفرم‌های تجارت الکترونیک خود کرده‌اند. «رانگ اِ-گو» (Rong E-Gou)، پلتفرم بانک صنعت و تجارت چین به‌عنوان بزرگ‌ترین وام‌دهنده کشور ازلحاظ میزان دارایی، در حال حاضر حدود 30 میلیون کاربر داشته و طبق گزارش‌ها، گردش مالی آن در سال گذشته رقمی معادل 870 میلیارد ین است.

ترجمه: گروه بین‌الملل پایگاه خبری بانکداری الکترونیک

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.