راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

بانکداری و پرداخت الکترونیک ایران به چه چیزی نیاز دارد؟

بانکداری و پرداخت الکترونیک ایران به تنها چیزی که احتیاج دارد رقابت آزاد است. وقتی صحبت از رقابت آزاد می‌کنیم به معنای این است که دست واسطه‌ها و رانت‌خوارها باید کوتاه گردد و دولت حضور حداقلی در فضای کسب و کار داشته باشد و از داشتن بازو و دست و پا در کسب و کار خودداری کند. تنها راه توسعه فضای بانکداری و پرداخت الکترونیک ایران این است که دولت به بخش خصوصی اعتماد کند و بی‌اعتمادی که در نهایت منجر به حضور بی‌حد دولت در فضای کسب و کار می‌گردد جایش را به اعتماد بدهد.

این اعتماد دست نخواهد داد مگر این که دولت به کار نظارت خود بپردازد و بخش خصوصی هم به کسب وکار خود بپردازد. بخش خصوصی فقط باید به دنبال کسب سود خود باشد و منافع خود را در نظر بگیرد. هرگز نمی‌توان از بخش خصوصی انتظار داشت که منفعت عمومی را مدنظر قرار دهد و به دنبال منافع عمومی باشد. در واقع منافع عمومی مردم زمانی تامین می‌گردد که بخش خصوصی در رقابت آزاد کیفیت سرویس خود را افزایش دهد وروز به روز محصولات و سرویس با کیفیت‌تری را روانه بازار کند. و زمانی که دولت از عرصه تصدی‌گری به عرصه نظارت پا بگذارد دقیقا همان موقعی است که همه چیز سر جای خود قرار خواهد گرفت. دولت هرگز نمی‌تواند سرویس‌ دهنده خوبی باشد و در بهترین حالت یک ناظر خوب است. در صورتی که دولت به عرصه تولید و عرضه وارد گردد طبیعی است که نمی‌تواند نظارت خوبی داشته باشد و در نتیجه دچار تداخل می‌گردد و این تداخل همه را از رسیدن به اهداف و آرمان‌هایشان دور می‌کند. تا زمانی که دولت این اعتماد را نداشته باشد و این احساس غالب باشد که در همه عرصه‌ها باید یک پای حضور باشد، همین آش است و همین کاسه. فقط و فقط زمانی می‌توان به تغییر امیدوار بود که دولت پا پس بکشد و از این که وارد عرصه‌های مختلف رقابت شود خودداری کند.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.