راه پرداخت
رسانه فناوری‌های مالی ایران

بانکداری بدون شعبه به چه نیاز دارد؟

رشد بی‌سابقه بخش بانکداری بدون شعبه طی ۴ سال بسیاری را شگفت زده کرده است. آمار گویای همه چیز هستند. بر اساس آمار موسسه SBP بین جولای ۲۰۱۱ و ژوئن ۲۰۱۲ جریان مالی عظیمی معادل ۳۳۹ میلیارد روپیه در سیستم بانکداری بدون شعبه در بیش از نود میلیون نقل و انتقال ایجاد شد. از ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲ در ۳۰ هزار مکان مختلف حدود ۵/۱ میلیون حساب بانکی در بخش بانکداری شعبه ایجاد شده‌اند.

این آمار بسیار درخشان است که البته نشان می‌دهد موفقیت بانکداری بدون شعبه به فرایندهای Easypaisa و Omni مدیون است. اما در زمینه پیش بینی برای آینده، سهامداران معتقدند به کار گیری عظیم خدمات بانکداری بدون شعبه (به خصوص خدمات مالی موبایل بانکینگ) در این فرایند انجام خواهد. با این حال برخی حوزه‌ها وجود دارد که واقعاً نیازمند توجه دوباره قانون گذاران و البته بخش خصوصی است.

نخست با وجود نویدهای بخش بانکداری بدون شعبه، دلایل موجود برای باور کردن آن و البته محیط قانون گذاری مناسب، در این حوزه ادغام‌های لازم انجام نمی‌شود. اکنون مدت کوتاهی است که بانک Waseela Microfinance خدمات بانکداری بدون شعبه خود را راه اندازی کرده است، دیگر بانک‌ها نیز مدتی است این فرایند را آغاز کرده‌اند اما نتوانسته‌اند خود را با سطح بازار هماهنگ کنند.

دوم آنکه خدمات مالی مانند پس انداز، بیمه و محصولات میکرو- کردیت هنوز برای مشتریان ارائه نمی‌شوند (هیچ تهیه کننده ای آن را ارائه نمی‌کند). با این وجود خدمات نقل و انتقالی حجم و میزان جریان مالی را می‌افزایند. از تمام پولی که در سیستم بانکداری بدون شعبه جریان می‌یابد، بیش از دو سوم آن به فرایند انتقال سرمایه مربوط بود و یک چهارم پول گفته شده نیز در از حوزه پرداخت صورتحساب و خدمات موبایل بانکینگ حاصل شد ه است.

سوم آنکه ایجاد اکوسیستم پرداخت بانکداری بدون شعبه موضوعی است که باید تمام سهامداران به صورت فعال به آن بپردازند. می‌توان با استفاده از نرخ‌های جذاب سپرده گذاری، میزان سپرده حساب‌ها را افزود اما درباره هزینه‌ها چه باید کرد؟ جذب کردن سرمایه برای کیف پول موبایل فقط نصف این مسیر است، باید روش‌های پرداخت بیشتری باشد که مردم طی آن بتوانند برای طیف وسیعی از خدمات هزینه کرده و پول بپردازند.

البته پیشرفت‌هایی در این زمینه هم انجام شده است و برخی فروشندگان کانال‌هایی مانند Easypaisa را قبول کرده‌اند اما مقیاس گسترش این کانال‌ها بسیار کوچک است. تهیه کنندگان خدمات باید روابط سازمانی بیشتری ایجاد کننده تا میزان مقبولیت استفاده از این گزینه بیشتر شود.

در هر حال چون بخش بزرگی از بخش فروش عمومی و عمده همچنان غیر قابل مستند است و مالیاتی پرداخت نمی‌کند، فروشندگان ممکن است علاقه ای به ایجاد مکانیسم پرداخت بانکداری بدون شعبه نداشته باشند. از هم اکنون تعدادی از پایانه های POS در پاکستان کاهش یافته‌اند و در پایان ماه ژوئن فقط ۳۴۸۷۹ مکان تجاری ویزا یا مستر کارت قبول می‌کرده‌اند. اقدامات دولتی برای تثبیت فرایندهای اقتصادی بسیار به سود گسترش بخش بانکداری بدون شعبه است.

ایده پشت بانکداری فراتر از شعبه‌ها آن بود که در درجه اول افرادی که از خدمات بانکی استفاده نمی‌کردند را به سمت بانک‌ها بکشاند. اما بخش بانکداری بدون شعبه بازاری عظیم و قابل دسترسی میان مشتریان بانکی دارد، که هم اکنون هم از کانال‌های بانکداری الکترونیک استفاده می‌کنند. یک اکوسیستم ساده بانکداری بدون شعبه که خدمات مرتبط را به فروشندگان اعطا می‌کند حجم نقدی عظیمی را برای تهیه کنندگان خدمت فراهم می‌کند.

نگاهی به این آمار بیندازید: آمار SBP نشان می‌دهد در پایان ژوئن گردش کارت‌های پلاستیک به ۱۸ میلیون نزدیک می‌شود (خودتان می‌توانید حجم کارت‌های نقدی را حدس بزنید). مشتریان بین ماه‌های آوریل تا ژوئن ۳۴۸ میلیارد روپیه از ۴۵ میلیون دستگاه خودپرداز برداشت کرده‌اند. طی همین بازه زمانی، اینترنت بانکینگ حدود ۱۰۷ میلیارد روپیه را در ۲ میلیون فرایند انتقال، جابه‌جا کرد و میزان گردش مالی موبایل بانکینگ در ۰/۷۷ میلیون فرایند انتقال ۴ میلیارد روپیه بود.

بخش بانکداری بدون شعبه نویدهای بسیاری برای آینده پاکستان دارد. این خدمت به رشد تجارت‌های کوچک کمک می‌کند.

منبع: سایت شبکه الکترونیکی پرداخت

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.